Bu voqea 1997 yil bo'lgan. Avvalo o'zim xaqimda. Yoshlimda musiqa asboblariga qiziqaman. O'shanda 17 yoshda edim. Bo'yim 170, o'rtacha qomatli. 10 yoshimda rubob chalishni o'rgana boshlagandim. Sinfdoshim Roxilani (ismi o'zgartirilgan) 4-sinfqan buyon yoqtiraman. Xozir u judayam chiroyli bo'lib ketgan, ko'kraklari kattagina, qomati kelishgan. 10-sinfga o'tganimizda unga sevgi izxor qila boshladim, ammo u xar safar sevgimni rad etardi. Lekin men bundan tushkunlikka tushmasdim, va qaytadan dil izxorimni aytardim. U 6-sinfdan musiqa to'garagining dutorchilar guruhiga qatnardi. Men bundan xursand edim, xar kun uni ko'rish imkonim bor edi. 11-sinfga o'tganimizda men u o'tirgan partaning orqasidagiga joylashdim. Shundan so'ng biz u bilan yaqinda suhbatlasha boshladik. Bora bora bir birimizga sirlarimizni aytadigan bo'ldik, ikkalamiz qadrdon do'stlardek suxbatlashardik. Maktabdan birga qaytib, ba'zida yonma-yon sayr qilardik. U dutorda xar-xil musiqa va maqomlarni chalishni o'rganar, men esa bu vaqtda gitara chalishni o'rgana boshlagandim. Bir kuni u mendan gitara chalishni o'rgatishimbi iltimos qilib qoldi, men bajonidil rozi bo'ldim. Men uni uyimizga, uyda xech kim yo'q kuni taklif qildim, u ikkilanib rozi bo'ldi. U keldi, biz gitara chalishni mashq qila bosladik. Birozdan so'ng men biror narsa ichib olishni taklif qildim, u rozi bo'ldi. Qarasam muzlatgichqa oyimni tug'ilgan kunidan qolgan shampan vinosi bor ekan. Olib kelib Rohilaga ichishni taklif qildim, avvaliga ko'nmadi, qistayverganimdan keyin noiloj rozi bo'ldi. Bir piyoladan ichib olganimizdan keyin men dadillashib unga.. -Men seni 4-sinfdan buyon yoqtiraman va umrimning oxirigacha sen bilan birga bo'lishni istayman! - dedim. U esa ozgina shirakayf bo'lganigami, bu gapimga e'tiroz bildirmadi. Men esa yana bir piyoladan shampan vinosi quydim va birga ichib yubordik. Birinchi marta ichganimizgami bizning kayfimiz oshib qolgandi. Shundan so'ng men gitarani qo'limga olib "Bolalar" guruhining qo'shig'ini ozgina xirgoyi qilib gifarani unga berdim va orqasiga o'tib gitara torlarini qanday bosishni ko'rsata boshladim. Shu vaqt ko'zim uning ko'ylagining ochiq yoqasidan ko'rinib turgan ko'kraklariga tushdi. O'zim bilmagan xolda meni xayajon bosa boshladi va beixtiyor, gitara bilan qoshib uni bag'rimga qattiqroq bosa boshladim. Orqasida turib o'ng qolimni belidan o'tkazib uning tizzasida turgan gitara torlarini chertishni o'rgatayotgandek bo'lardimu, lekin aynan qaysi torni bosayotganimni anglay ololmasdim. Undan taralayotgan yoqimli, beg'ubor ifor meni gangitib qo'ygandi, uning sochlaridan taralayotga yoqimli hidni to'yib hidlardim, yuzlarimga tekkan soch tolalari etimni junjiktirardi. Qo'llarim beixtiyor gitaradan uning sonlari tomon tusha boshladi. U buni sezsa ham mast bo'lgani uchun indamasdi. Mening xarakatlarimdan u ham hayajonlanib, chuqur nafas ola boshladi va gitarani asta chetga surib qo'ydi. Men esa qilayotgan ishimdan uyalardim, ammo o'zimni to'xtatishga kuch topa olmasdim. O'ng qo'lim bilan uning tizzasini yopib turgan ko'ylagini yuqoriga ko'tara boshladim, chap qo'lim esa qo'llari ostidan ko'kraklari tomon siljib borardi. Asta egilib uning bo'ynidan o'pa boshladim. U esa ko'zlarini yumgan holda xayajon bilan boshini orqaga tashlab mening bag'rimga qisilib kelardi. Men uning ortida turgancha uni qattiqroq bag'rimga bosib bo'ynidan o'par, ko'kraklarini ko'ylagi ustidan ushlab, sonlarini silay boshladim. Ehtirosdan asbobim taranglashib toshdek qotgandi. Umrimda bunday holatga birinchi marta tushishim edi, men bundan ozgina qo'rqardim, shu bilan birga osmonda uchib yurgandek bo'lardim. Va nihoyat uning tizzalarini koylagidan xalos etib, sonigacha etagini ko'tardim. E, xudo... Chiroyli oppoq sonlar menga "mana men" deya o'zini ko'z-ko'z qilayotgandek edi. Rohilaning yelkasi osha uning sonlariga nazar tashlar ekanman ichimdagi hayajonim oshib borar, umrimda birinchi bor qizbola bilan yolg'iz yolg'iz bunday xolatda bo'lganim uchun shu paytning o'zida tugatib qo'yadigandek edim. Men o'zimni zo'rg'a bosib olib hayajonimni ichimga yutdim. Chap qo'limni uning yoqasidan koylagi ichiga suqib ko'kraklarini ushlay boshladim, ko'kraklari uchini barmoqlarim orasiga olib aylantirayotgan payt u o'ng qo'limni mahkam ushlab oyoqlari orasiga olib borib qisa boshladi, men buni kutmaganimdan shoshib qoldim. Ammo bu menga ham yoqib tushdi. Barmoqlarim bilan uning so'rg'ichlarini silayotganimda, oyoqlari orasida qandaydir namlikni his qilganday bo'ldim. Uning ko'kraklari mening erkalashimga javob qaytarayotgandek avvalgidan ham qattiqlashib borardi. U o'ng qolimni ushlagancha oyoqlari orasiga ishqalab, beli bilan orqaga-oldinga xarakat qila boshladi. Unin dumbasi mening asbobimga tegib ketganda oyoqlarim orasi va kindigim ostida o'zim tushunmagan qandaydir, judayam yoqimli hisni tuydim. Shu vaqr ko'z oldim qorong'ulashgandek bo'ldi va o'zimni osmonda uchib ketayitgandek his qildim. Aqlim o'zimga bo'ysinmas, harakatlarimni idrok eta olmasdim. O'zimga kelganimda esa ich kiyimim ho'l bo'lganini va asbobim o'z xolatiga qaytayotganini sezdim. Rohila esa xarakatlarini tezlashtirib, qo'limni qattiqroq qisib olgandi. U xam chap qo'lini ko'ylagi ustidan ko'kraklariga qo'yib, qattiqroq qisib ishqalay boshladi. Shu payt u chuqur nafas olib ehtirosdan "ohh" deb yubordi va butun tanasi bilan qaltirashga tusha boshladi. Men qo'rqib ketdim, uning oyoqlari orasidagi qo'limga iliq namlik tekkandek bo'ldi. U qo'limni oyoqlari orasiga yanada maxkam qisdi va birdaniga bo'shashdi. O'zini butunlay mening bag'rimg tashlab yubordi va anchagacha o'ziga kelolmay shu holatda o'tirdi. Birozdan so'ng o'ziga kelgach menga bir qaradi va uyalganidan yuzini yashirib oldi. Men ham shortigim xo'lligi esimga tushib, uyatdan qizarib ketdim va to'g'ri vannaga qarab yugurdim. U yerdan yuvinib, kiyimlarimni almashtirib xonaga kelganimda Rohilani topa olmadim. U ham uyalganidan bu yerda ortiq qola olmasligini sezib ketib qolgan edi....  Ertasi kuni maktabga bormadim, to'g'risi o'tgan kungi voqeadan keyin bora olmadim. Ikki kun uydan ko'chaga chiqmay o'tirdim. Oyim nimaga maktabga bormayapsan degandi, boshim og'roiyapti deb bahona qildim. Uchinchi kuni oyim meni kasalxonaga olib bormoqchi bo'lgandi, noilojlikdan maktabga ketdim. Maktabga yetgunimcha uyat va aybdorlik hissi meni azoblardi. Shavkatning ovozidan o'zimga keldim. Undan bugun joylarimizni almashtirib o'tirishimzni ltimos qildim, avvaliga u hayron bo'ldiyu, lekin darrov rozi bo'ldi. Sinf eshigi oldiga yetganimda xonaga kirishga qo'rqardim. Asta ichkariga kirdim va atrofga qaramay oxirgi partaga o'tib joylashdim. Bunday qarasam Rohila joida korinmadi, shundan so'ng uyat hissini qo'rquv egalladi. Rohila o'sha kungi voqeadan keyin o'ziga ziyon yetkazib qo'ymadimkan degan xayol menga azob berardi, ammo birovdan so'ray olmasdi. O'sha kun ming azobda o'tdi. Darslar qanday rugab, qanday uyga yetganimni bilmasdim. Ukam meni chaqirganda xayolimni jamlab, Rohilaga qo'ng'iroq qilib ahvolini bilmoqchi bo'ldim, ammo hech kim telefonni ko'tarmasdi.. Biroz turib trubkani endi qo'ymoqchiydim, uning ovozi eshitildi. O'zinnga shukur, yelkamdan tog' ag'darilgandek bo'ldi, tilim kalimaga kelmay qoldi. O'zimni o'nglab olib Rohiladan o'sha kungi ishim uchun uzr so'ray boshladim. U esa indamasdan telefonni o'chirdi. Ming xayollar bilan kunni kech qildim. Ota-onam ishdan kelishdi. Shu payt telefon jiringlab qoldi. Telefonni dadam olib, meni so'rashayotganini aytdi. Avvaliga xech kim gapirmadi, endi trubkani qo'ymoqchiydim, Rohilaning ovozi eshitildi. O'sha kungi voqeada mening aybim yo'qligini va o'zi ham bunda aybdor ekanligini, shuning uchun mendan uyalib maktabga bormay yurganini aytib mendan uzr so'radi. Men nima deyishimni bilmay endi telefonni qo'ymoqchi bo'lgandim, u - Bugun biznikiga kela olasanmi, ota-onam bugun qishloqqa mehmonga ketgandi, ukam bilan yolg'izman, kechasi qo'rqaman- dedi. Men indamay telefonni qo'ydim. Shundan so'ng o'ylanib qoldim "qo'rqsa mening o'rnimga dugonasini chaqirsa bo'ladiku, bu yerda boshqa gap yo'qmikin" deb. Dadam mendan: - U qiz kim - deb so'radi. - Sinfdoshim, kitobi menda edi, ertaga darska tayyorgarlik ko'rishi kerak ekan, olib borib berishimni so'rayapti- deb aldadim. Va tavakkal deb dadamni ishontirish uchun kitobimni qo'limga olib Rohilalarnikiga yo'l oldim. Ko'nglimda xavotir bilan ularning darvozasiga yaqinlashganimda, u derazadan qarab turganiga ko'zim tushdi. Bir zum ikkilanib, ortga qaytish uchun burilganimda, u darvozani ochib meni chaqirdi va uyiga taklif qildi. Uning yuziga qarashga uyalib, noiloj, ammo quvonch bilan darvoza tomon yo'l oldim. Xovliga kirganimda ertakdagi qasrga kirib qolgandek bo'ldim.. U meni uyga taklif qilib, mehmonxonasiga yo'l boshladi. Mehmonxonad ikkita divan, katta televizor, kitoblarga to'la javon va qimmatbaho buyumlar did bilan joylashtirilgandi. U menga bemalol o'tirishimni aytib o'zi chiqib ketdi. Men kitob javoniga borib undagi kitoblarni tomosha qila boshladim. Dekameron, Mopassan va shunga o'xshash kitoblar aloxida joylashtirilgan qimmat kitoblardan edi. Men Mopassanning kitobini olib o'qiy boshladim. U yerda bir yosh qizning o'gayotasi tomonidan jinsiy aloqaga majburlagani, kayin esa qarzi evaziga dvoryanga sotib yuborilgani, va u yerda xo'jayinning jinsiy extiyojini qondirib yurganligini yozgandi, kitob sahifalarini qoldirib qiziq joylarini oqib chiqdim. Shu payt Rohila qo'lida choynak-piyola bilan kirib qoldi, beliga fartuk bog'lagan, soshi chiroyli turmaklangan, o'zig oro bergan holda ko'zimga juda ham chiroyli ko'rinib ketdi, beliga bog'langan fartuk uning qomatini yanayam kelishgan qilib ko'rsatardi. U meni choyga chaqirdi, men teskari qaragancha kitobda chizilgan yalang'och qizlarning suratini tomosha qilib turardim. Rohila meni ikkinchi marta chaqirganda, u menga qaramagan payt divanga kelib o'tirdim va turib ketgan asbobimni yashirish maqsadida oyoqlarimni chalishtirib oldim. Qolimdagi kitobga ko'zi tushib
- Judayam yaxshi kitob - deb izoh berdi. Men hayron qoldim nahot u ham sgu kitobni o'qigan bo'lsa, ammo indamadim va choy icha boshladim. So'ngra Rohila menga shu yerga joy solib berishini va o'zi kiroib uxlashini aytdi. U menga ko'rpa-yostiq olib kelishga ketganda, men kitobni javonga qoyib xonani tomosha qila boshladim. Televizoryoniga kelganda u yerdagi shisha idishga ko'zim tushdi. Idishdagi limonad bo'lsa kerak deb stakanga quyib bir ko'tarishda ichib yuboribman. Ko'zimdan yosh chiqib, ichimni olov kuydirgandek bo'ldi. Nima qilishimni bilmay qoldim, birozdan so'ng boshim aylana boshladi. Kayfiyatim ko'tarilib, uyat va qo'rquv hissi meni tark etgandek bo'ldi. Yurishim yengillashib, xona ko'z oldimda chir aylanardi. Rohila ko'rpa-to'shak olib kirib, menga orqa o'girgancha divanga joy sola boshladi. Hayolimga o'sha kungi voqea va xozirgina kitobda o'qigan voqealar kelib asbobim yana taranglasha boshladi. Asta borib Rohilani orqasidan tomosha qila boshladim. Ko'ylagi yoqasidan lifchigining bog'ichi ko'rinib turar, egilib turganidan ko'ylagi dumbasida tarang turganidan ichidan kiygan trusiginig shakli bilinib turardi. Men bu holdan o'zimni to'xtata olmay qo'limni asta uning beliga uzatdim va uni o'zimga tortdim. Rohila enkaygan holda nima qilishini bilmay qotib qoldi. Men qo'limni uning belidan dumbasiga tushira boshladim. Shunda Rohila sekin qaddini tikladi vapast ovozda. - Sardor, iltimos, meni uyatga qoyma - dedi. Uning ovozidan hayajon sezilib turardi. Uni o'zimga qaratib qulog'iga astagina, ehtiros aralash hayajon bilan, - Rohila, men seni anchadan buyon sevaman, buni o'zingga ham aytganman, ammo sen menga rad javobini berib azoblab kelding. Lekin bundan mening muhabbatim so'nish o'rniga kuchayib bordi. Seni bir kun, xatto bir soniya oylamagan vaqtim bo'lmadi. Meni rad etsang ertangi kunim qanday bo'lishini tasavvur qila olmayman, iltimos sevgimni rad etma! - deya uning yuzidan ohista o'pdim. U seskanib tushdi va ortga chekinaman deb divanga o'tirib qoldi. Men uning oldiga tiz cho'kdim va qo'llaridan ushlab yuzlariga tikildim. Uning yuzidan bir tomchi yosh lablari tomon dumalab tushardi. - Sardor, meni tushun, buni tan olish menga og'ir. Sen ham menga yoqasan, buni tushunishimga ancha yillar kerak bo'ldi. Tushunganimda esa kech bo'lgandi. Sababini senga aytolmayman. Biz birga bo'la olmaymiz. Bu gaplarni yuragidan hayqiriq otilib bo'g'zimga tiqildi, uning qo'llarini maxkam qisgancha - Nimaga, balki buni o'zing xoxlamassan, men sening tengingmasdirman, ammo sensiz yashay olmasligim aniq.... Shu gaplarni gapirar ekanman, ichimdan yig'i aralash hayqiriqqa o'xshash nido otilib chiqayotgandek edi. - Sardor, qiynalayotgan yuragimga azob berma, menga qo'ysa bir umr sen bilan birga bo'lardim. - Unda ayt, nima uchun mebi rad etyapsan, yoki mendan xato o'tdimi? - ovozim qaltirayotganini his qildim. - Yo'q sening aybing yo'q, xamma gap dadamda. Ular meni do'stining o'g'liga bermoqchi, ota-onam bugun o'sha do'stinikiga ketishdi. Balki mening taqdirimni ham hal qilib qaytishar. U qo'llari bilan yuzini berkitib oldi. Uning yelkalari silkina boshladi, men Rohila yig'layotganini tushundim. Ovutish uchun uning sochlarini silay boshladim. Shu payt u mebi birdan quchib ildida, - Sardor, o'tinaman, meni bu yerdan olib ket. Menga sensiz xiyot kerakmas, qayerda va qanday sharoitda bo'lsak ham faqat sening yoningda, sen bilan baxtli bo'lishni istayman. Uning ko'zlaridan rinmay yosh oqardi. Yuzini kaftlarim orasiga olib o'zimga qaratdim va ohista uning labidan o'pdim. Labida qolgan qolgan ko'z yoshlarning nordon ta'mida ichimdagi g'alayon mening ko'zlaeimdan yosh bo'lib oqa boshladi. Mwn o'zimni ojiz xis qilardim. Nahotki, nahotki men unga yetisha olmasam, nahotki u mwnga armon bo'lib qolsa. Men shunchalik notavon va ohizmanmi??... Rohila esa birdan meni mahkam quchib, tinmasdan yuzlarimdan o'pa boshlsdi. Men xam sekin javob qaytara boshladim. Belidan quchib asta divanga yotqizdim. Uning labidan ehtiros bilan o'parkanman, chap qo'limga suyanib, o'ngi bilan ko'ylagini tizzasidan yuqoriga ko'tara boshladim. Qo'llarim sonlariga yaqinlashganida, Rohila ko'zlarini yumib qimirlamay qoldi. Qo'llarim uning oppoq va silliq sonlaridan yuqoriga ko'tarilgan sayin uning oyoqlari ko'ylakdan xalos bo'lib borardi. Shu payt Rohila bir seskanib tushdi va tizzalarini bukib oldi. U endi yig'lamasdi, balki chuqur-chuqur nafas olardi. Ko'ylagining tugmalarini yecha boshlaganimda u bo'ynimdan mahkam quchib o'pa boshladi. Bundan mening asbobim taranglashib, shimimga sig'may ketayotgandek edi. Nihoyat uning tugmalarini yechdim. Gacdamni tiklab Rohilaga qaradim va ko'ylaklari oldini ochib tashladim. Uning bo'liq ko'kraklarini oppoq siynabandi bekitib turardi, pastida esa siynabandiga mos trusik kiyib olgandi. Men qo'llarimni uning orqasiga o'tkazib lifchigini yechdim va pastga tushirdim. Beg'ubor, oppoq, nozik va chiroyli ko'kraklar bor bo'yicha ko'z oldimda namoyon bo'ldi. Rohilaning sonlarini silar ekanman, asta egilib uning ko'kraklaridan o'pa boshladim. U esa ehtirosdan ilondek to'lg'onib, oyoqlariga tiralib belini ko'tardi. Uning so'rg'ichlarini lablarim bilan qisib torta boshladim. Rohila esa ehtirosdan to'lg'onar, ko'zlarini yumgancha qo'llarini ikki tomonga yoyib olgandi. Mening qo'lim asta-sekin uning sonidan yuqoriga siljiy boshladi. Ichimlik sababmi yoki Rohilaning bunday xolatidanmi, borgan sayin ehtirosim oshib nazoratimni yo'qota boshladim. Chap qo'lim bilan ko'ylagim, undan so'ng shimimning tugmalarini yechib ulardan xalos bo'ldim, ustimda trusigimdan boshqa kiyim qolmagandi. Rohilaning ko'kraklarini bo'yni aralash o'pa boshladim. U esa borgan sayin chuqur nafas olar, to'lg'onishlari kuchayib borardi. Men sekinlik bilan uni kindiklari tomon o'pib tusha boshladim. Qo'lim bilan uning sonlari orasini trusigi ustidan silay boshladim. U oyoqlari bilan qolimni qisib oldi. Shu payt qolimga iliq namlik tekkandek bo'ldi. Mening ehtirosim oshgandan oshib borardi, o'zimni qo'lga ololmasdim. Rohila birdan meni mahkam quchdi va xarakatsizlanib qoldi. Ikkalamizning yalang'och badanimiz bir-biriga chirmashib ketgandek edi. Sonlarim uning soniga tegganda tanamda to' urgandek his paydo bo'lib ko'z oldim xiralashib ketdi va birdan bo'shanib yubordim. Umrimda bunday rohat va hisni tuymagandim. Bizning badanlarimiz olovday qizib xansirab nafas olardik. Birinchi bo'lib Rohila o'ziga keldi va yuz-ko'zlarimdan, bo'yinlarimdan o'pa boshladi. Birozdan so'ng fikrim tiniqlashib xayolimni jamlab oldim. Og'ushimda Rohila ko'zlarini yumgancha , bo'ynimdan quchoqlab yotardi. Qilgan ishimdan uyalib, o'rnimdan sakrab turib ketdim. Rohila ham o'ziga kelib ko'ylagini to'g'irlay boshladi. Man ham ko'ylagim bilan ustimni yopishga urinardim, ammo uyat va hayajondan buni eplolmasdim. Bir amallab kiyimlarimni kiyganimda trusigim namlanganini sezdim. Uyalganimdan uyimga ketish uchun eshik tomon yurdim. - Sardor, iltimos, bu kech shu yerda qol, men sen bilan bo'lishni istayman. Balki bu oxirgi birga bo'lishimizdir. Mehringga to'yishni, meni bag'ringga bosishingni istayman- degan ovoz meni to'xtatdi. - Rohila, meni kechir, xozircha bu yerda qololmayman, ammo senga yetish uchun bor kuchimni sarflayman. Seni bokira va pok xolda chimildiqqa olib kirishni istayman. Iltimos umidingni uzma, biz albatta birga bo'lamiz. Shu so'zlarni aytdimu tashqariga yo'naldim. Ortimdan Rohilaning nidoli yig'i ovozi eshitildi. Yuragimda alan va azob bilan, tushkun kayfiyatda uyga yo'l oldim. Yuzimni ko'z yoshlarim tinmay yuvib tushardi.....